Grzeczność nie mogłaby istnieć bez odrobiny hipokryzji.

 Nic tak naprawdę nie przychodzi za późno.

 Bywamy w miejscach,które znamy ,a znamy miejsca w których bywamy.

 Nie uwierzysz jednak, jak mi coś ciężko na sercu, ale to nic.

 Istnieją takie miejsca, które można, a nawet trzeba oglądać w ciemnościach.

 Wygląda na to, że pod
kierunkiem Plutarcha i Fulvii
zdołałam osiągnąć dno i zapukać od spodu.

 Szkoda,że nie możemy zatrzymać się w tej chwili,tu i teraz,żeby żyć w niej na zawsze.

 Wszystkie genialne pomysły biorą się z najprostszych podstawowych potrzeb.

 Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.

 Ona jest czuła i cierpliwa. Jest ołtarzem i ofiarą.

 Poznamy się jeszcze raz
Bogatsi o to co dziś już wiemy