
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, ...
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.
Ważniejszy niż same rzeczy jest entuzjazm, który w nie wkładamy.
Życie składa się z wielkich nadziei.
Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.
Pragnienia serc nie spełniają się tak łatwo.
Tylko dlatego, że coś nie wyszło, nie można zakładać, że na świecie nie ma innych ludzi do kochania. Miłość jest zbyt ważna, by iść bez niej przez życie.
Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.
Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.
Nie ma nic takiego jak niepowodzenie. Jest tylko efekt. Jeśli to nie jest efekt jaki chcesz, to zamiast nazywać go błędem, naucz się z niego. Spróbuj zrozumieć proces, który go wygenerował, i popraw go. Nic na tym świecie nie jest niemożliwe dla umysłu ludzkiego. Wszystko o czym człowiek jest w stanie pomyśleć, może być osiągnięte.
Nic nie jest prawdą. Istnieje tylko
to, w co wierzymy, i to, co odrzucamy.
Wahanie jest złodziejem czasu. Trzeba wszystko umieć chwytać za kołnierz.