
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, ...
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.
Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.
Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.
Wyjdź kłopotom naprzeciw, a spotkasz ich o połowę mniej.
Zaczekaj na mnie. Zaczekaj na
mnie, i już zawsze będziemy razem.
Zawsze jest nadzieja - dość nadziei, by zrównoważyć naszą rozpacz. Inaczej bylibyśmy straceni.
Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.
Istnieją wspaniali ludzie, których
spotykamy w niewłaściwym momencie.
Istnieją także ludzie, którzy są wspaniali,
bo spotykamy ich we właściwej chwili.
Miłość czasem przychodzi bardzo szybko,
ale wcale nie jest przez to mniej prawdziwa.
Cóż to za dziwne uczucie, gdy się przestaje kochać! To jest jakby koniec świata. To prawda, że za oknem jest dzień, ale co z tego skoro jesteś ślepy.
A może czas istniał tylko wtedy,
gdy byłeś świadkiem jego przemijania?