To prawda, że miłość ma moc, ale ta moc ustępuje ...

 Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.

 Czas jest najbardziej niemiłosierną bestią.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Tylko ci, których kochamy, mogą
uczynić nasze życie ciężkim, nie do zniesienia.

 Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.

 Niestety, prawda
niemal zawsze jest niedowcipna.

 Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować.

 Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.

 Dla niektórych życie jest zbyt niepewne, by zachowywać najlepsze kąski na koniec.

 Rozum podpowiadał mi, że kiedyś mogę być znowu szczęśliwa, ale na razie ziemia usuwała mi się spod nóg, a przy mnie nie było nikogo, kto mógłby mnie złapać.