Zrozumiała, że cierpienie bardziej przywiązuje mężczyznę niż pospolita radość oddania.

 Oto wojownik i bohater równy bogom. Pochowajcie go jak wielkiego króla.

 ...serce rzadko jest rozważne.
Nie można poddać go kontroli rozumu.

 Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.

 Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.

 Szczęście to mieniąca się
jak tęcza bańka mydlana, która
jak i ona pęka przy byle dotyku.

 Niebezpiecznie prosić powódź, by ugasiła pożar.

 -Każdy mój oddech zawdzięczam tobie.
-Nawet gdy nie było cię przy mnie, by mnie ocalić, byłeś moim powodem, by oddychać.

 Ale serca nie można uleczyć samym pragnieniem.

 Każdy krok wymaga decyzji, czy masz jeszcze siłę walczyć, czy już się poddajesz.

 Nie ma potrzeby bać się rzeczywistości. Wystarczy ją przyjąć do wiadomości i popłakać kilka dni.