To nasze blizny czynią nas tym, kim jesteśmy.

 Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma.
Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

 W zimie człowiek robi się strasznie stary.

 To było nieuniknione: zapach gorzkich migdałów przypominał mu zawsze los trudnych miłości.

 W naturze nie ma nic zbędnego, wszystko ma swoje miejsce i znaczenie. I trzeba ją tylko obserwować, by zrozumieć, jak wiele można się od niej nauczyć.

 Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej niż zawisną na szubienicy.

 Cierpliwość. Pomalowałam ją na szaro i powiesiłam wśród czarnych chmur. Nadzieję pomalowałam na żółto, jak słońce, które mogliśmy oglądać przez kilka krótkich, porannych godzin.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Pragnienie uczciwej walki nie jest niczym złym, pod warunkiem, że przeciwnik ma podobne zamiary.

 Ci,którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.

 Nie można przestać kogoś kochać w jeden dzień. To nie takie proste.