Odchodzenie zawsze łączy się ze strachem.
Odchodzenie zawsze łączy się ze strachem.
A z miłością można żyć nawet bez szczęścia.
Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.
Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.
Oto wojownik i bohater równy bogom. Pochowajcie go jak wielkiego króla.
Być może człowiek powinien oddać się właśnie temu, skoncentrować się na poszukiwaniu znaczeń, nie słów.
To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.
Bram nie buduje się po to, aby stały otworem...
Wolę zginąć, domagając się sprawiedliwości, niż umrzeć samotnie
w więzieniu, które sama sobie stworzyłam.
To jest w jego pocałunku.
Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.