Historie, które opowiadają o nas inni, i historie, które opowiadamy ...

 To nie zależy od doktorów. Nie zależny
od nieobecnych aniołów. Nie zależy nawet
od Boga, który jeśli istnieje, nie przebywa akurat w okolicy. To zależny ode mnie.

 Nieśmiałość to skutek poczucia
własnej niższości, mniejszej lub większej.

 Problemy są jak karaluchy.
Póki kryje je ciemność, wcale się nie boją, ale wystarczy poświecić, a natychmiast się spłoszą i pierzchną.

 Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.

 Cuda się zdarzają, jest nim każdy kolejny oddech.

 Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie
zmieniają. Żeby wszystko czekało na mnie
jak zastygłe. Chciałem powracać do własnych
uczuć, tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 [...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Życie to największa zagadka wszechświata.

 Wyjście jest zawsze, tyle że nie każde jest dobre.