Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać drugiej osoby, ma większą moc, ...

 Są ludzie, których obecność jest dla innych jak dar.

 Za blisko, żeby od siebie uciec, i za daleko, żeby się objąć...

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 Sztuka moja jest i pozostanie protestem przeciwko temu właśnie światu, który ukazuje. I nawet gdyby opór był zgoła bezsilny, gdyby świat zewnętrzny do tego stopnia nas przeniknął i zniekształcił, iż nikt z nas nie mógłby zaufać żadnej myśli, żadnemu uczuciu swojemu, to przecież wystarczy sama świadomość zniekształcenia, ona to, świadomość, pozwoli nam wziąć rozbrat ze
spaczonym kształtem naszym.

 Na chwilę zapadłą cisza. Wszyscy zadumali się nad stratą tylu dobrych UFO.

 Dobre ciasto rozprasza wszystkie smutki. A w każdym razie dobrze znieczula.

 Nie należy kwestionować
cudów albo skarżyć się, że nie są one
całkiem zgodne z czyimiś oczekiwaniami.

 Nie należy być zbyt ufnym, bo to cecha niepraktyczna.

 Szkoda czasu na wewnętrzny chaos.

 Nie ma nic gorszego niż człowiek, który nie może zdecydować się, czego naprawdę chce. Będzie mącił i mieszał w Twoim życiu. Będzie bawił się i grał emocjami. Jedną chwilę będziesz dla niego „całym światem”, a inną totalnie nikim. Zrobi Ci taką karuzelę emocjonalną, że dopiero, gdy się faktycznie od niego uwolnisz, zrozumiesz jak bardzo przez ten cały czas nasyfił Ci w głowie. (Rafał Wicijowski, fragment z książki ŻYJESZ TYLKO RAZ)