Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 Walka jest potwierdzeniem istnienia.

 Nie wybieraj ludzi według tego, jak wyglądają, bodaj duchy były w ciałach krasnoludów, a nie ludzi. Wybieraj ludzi według tego, jak działają. Boje są wygrywane przez tych, którzy rzucają kamieniami, a nie przez tych, którzy mają kamienie rzucane w nich.

 Lecz ja obietnic mam dotrzymać i wiele mil przejść, zanim zasnę.

 Dlaczego zawsze trzeba dokonywać wyboru? Życie było ciągiem ograniczeń.

 Jej córka musiała być szczęśliwsza od córek innych ludzi.

 Jeżeli życie byłoby zbyt łatwe, przespałabyś je.

 Co człowiek myśli to jego sprawa. Ważne jest, co robi.

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.

 Dzisiaj istnieje tylko to, co jest dostrzegane przez innych.

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?