Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 ... miłosne cierpienia mają więcej wspólnego z urażoną dumą niż z poczuciem straty...

 Daremnie walczyłem ze sobą.

Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.

 Przyjaźń wcale nie jest nienaruszalną
więzią. Jest raczej jak olbrzymia, piaszczysta
wydma, pozornie potężna i trwała, ale
pewnego dnia budzisz się, a jej już nie ma.

 Przełknęła łzy, a ból zamknęła w głębokiej szufladzie gdzieś na dnie serca.

 Ktoś kto siedzi po uszy w gównie raczej nie pachnie fiołkami.

 Jeśli nie odważysz się teraz, to
jesteś śmieciem i nigdy nie będziesz
niczym innym, jak nędznym śmieciem.

 Inteligencja jest jak nogi: masz za dużo, to się potkniesz.

 Nie oceniaj dnia po tym, jakie zebrałeś żniwo. Sądź po ziarnach, które siejesz.

 Nie przestaje się kochać człowieka
tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Bardzo przykro jest spojrzeć
nagle cudzymi oczami na to, do
czego już zdążyliśmy się przystosować.