Oni coś ukrywają. I ja coś ukrywam.

 Śmierć nas otacza, ale my żyjemy.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Czasem trzeba pobyć
z daleka od kogoś, aby się
przekonać, że nie chce się z nim być.

 Sprawiasz, że się śmieje, stanowisz
dla mnie wyzwanie i kręcisz mnie
jak nikt inny na świecie. Kiedy Cię
nie ma, czuję, jakby brakowało mi
czegoś naprawdę ważnego. Tak
ważnego, że przestaje się czuć sobą.
Nigdy dotąd nie miałem wrażenia, że
ktoś może być częścią mnie. Ale Ty
jesteś moja (...). Wiedziałem o tym
od chwili kiedy się poznaliśmy.
A ja jestem Twój. Nie chcę
należeć do nikogo innego.

 Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?

 Pod zbroją sarkazmu
zwykle kryje się miękkie serce.

 Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.

 Wieczność nie czyni straty niewartej do zapamiętania, a jedynie znośną.

 Nie da się pojąć, jak mocno może człowiek kogoś kochać, dopóki sam nie doświadczy tej miłości. Na ludzki rozum to po prostu nie mieści.

 Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?