Im mniej człowiek czuje, tym lepiej okazuje uczucie.

 [...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.

 [...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Musisz zrozumieć, że nikt nie powiedział, że osiągnięcie celu jest łatwe. Musisz wierzyć w siebie, nawet jeśli nikt w tobie nie wierzy.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.

 (...)i spojrzała na ładny, piętrowy dom tak, jak inni mogliby spojrzeć na pedofila.

 To nie ból, lecz strach przed
bólem zmusza człowieka do uległości.

 Lepiej sprawiać wrażenie idiotki niż kobiety niegodziwej.