Nudzi się ten, kto nie dość żyje.

 Człowiek zjednoczony z Chrystusem może umrzeć, ale nie może być pokonany.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Chwile przychodziły i mijały. To miłość splatała je we wspólne życie.

 Niewielu ma dosyć odwagi, by zakochać się prawdziwie, nie otrzymując po temu zachęty.

 Życie jest tak piękne, że śmierć się
w nim zakochała zazdrosną, zaborczą
miłością, która zgarnia wszystko, co się da.

 Naprawienie złych rzeczy w życiu wymaga zwykle czasu,
ale ostatecznie się to udaje.

 Na złe wiadomości zawsze jest za wcześnie.

 Poza tym warto żyć chwilą, choć często chce się własne serce odłożyć do lodówki.

 Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy
umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.

 Czas leczy wszystkie rany, czy chcemy
czy nie. Czas oddala od nas wszystko, a na samym końcu czeka nas wyłącznie
mrok. Czasami odnajdujemy w nich
innych, a czasem znów ich tam gubimy.