To nie słowa ranią, lecz sposób w jaki je wypowiadamy.

 Nieważne, ile ludzi cię nienawidzi, ile wróg ma twój świat. Wystarczy, że ktoś w końcu się uśmiechnie i wtedy dowiesz się, co znaczy być szczęśliwym.

 Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.

 Być może dla świata
jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.

 A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co się stało. To, co pamiętamy, staje się tym, co się wydarzyło.

 Niebo akurat wygląda dokładnie
tak samo. Pewnie na tym polega cała tajemnica, kiedy próbuje się wrócić
do przeszłości. Trzeba spojrzeć w górę.

 Nawet najtragiczniejsze wiadomości
przynoszą ulgę, kiedy okazują się tylko
potwierdzeniem naszych najgorszych przeczuć.

 Taką ja mam po ojcu zasadę życiową: Boso, ale w ostrogach.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.

 Nigdy nie ograniczaj się tylko do tego, co inni ci mówią. Ty jesteś twoim własnym ograniczeniem. Jeżeli chcesz robić rzeczy, zrób je. Jeżeli chcesz podążać za swoimi marzeniami, poszukaj ich.