O nic nie błagaj, bo próżne marzenia,
By człowiek uszedł swego przeznaczenia.
Nie wiem, kim jestem, ale cierpię, gdy zostaję zniekształcony, oto wszystko.
Na starość życie staje się trochę monotonne. Śmierć będzie czymś nowym.
Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?
Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.
- Czy wasz ojciec nie żyje?
- Tak. - Przykro mi. Na co zmarł?
- Na miecz między żebrami.
Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.
W ciszy słychać więcej,
w samotności więcej widać.
Studia są dla ludzi, którzy
nie znają własnej inteligencji.
W każdym fachu trzeba być zawodowcem i trzeba wiedzieć co jest ważne, a co nie.
