Kiedy coś znaczy zbyt wiele, to może też za bardzo ...

 Moje życie to ziemia wyschnięta od słońca i pragnienie morza.

 Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.

 I nie wiem, czy biegnę ku
czemuś, czy przed czymś uciekam.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Im mniej ludzie o tobie wiedzą, tym mniejsze ryzyko, że cię zranią. To jeden ze sposobów na uniknięcie strat i zniszczeń.

 I chyba nauczyłam się żyć ze swoją pamięcią, tak jak żyje się z przewlekłą chorobą.

 Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.

 Przebaczenie jest czymś strasznym, Calley. Boli winnych bardziej niż nienawiść.

 Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 Jestem tam na dole i czekam; jestem tu na górze i obserwuję.