Gwiazdy wygryzły dziurki w czarnym aksamicie nocy.

 ... bo kogoś stracić i cierpieć, to wiedzieć, że się kochało...

 To jedyna rzecz, co do której mój lekarz prowadzący może mieć rację. Nie ma powrotu do tego, co było. Więc możemy równie dobrze iść dalej.

 Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

 Każdy jest trochę stuknięty, tylko niektórzy nie umieją ukrywać tego tak dobrze jak inni.

 Kochałem go, bo był jedyną znaną mi osobą na tyle głupią, by uważać mnie za geniusza.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Na chwilę zapadłą cisza. Wszyscy zadumali się nad stratą tylu dobrych UFO.

 Zastanawiam się, czy to prawda, że ze złych rzeczy zawsze powstają jakieś dobre.

 Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.

 Tłumy jednostek szukają proroka, ale najczęściej znajdują Führera.