
Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.
Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.
Kiedy coś musi odejść z twojego życia, zaprząta ci to uwagę. Dopiero kiedy zajmujesz się tym, co jest, możesz pozwolić, aby przyszłość się dokonała. W przeciwnym razie będziesz nieustannie angażować swoją umysł w przeszłość, nieświadomy cennych skarbów rzutujących teraz, tuż pod twoim nosem.
Czy to możliwe,żeby dziecko było bardziej dojrzałe, odpowiedzialne i mądrzejsze niż jego rodzice?
Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.
...powściągliwość i dyskrecja są dużo atrakcyjniejsze niż wylewność.
Jeżeli życie byłoby zbyt łatwe, przespałabyś je.
Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.
Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.
Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.
To dziwne, jak wiele można o kimś
wiedzieć, nie wiedząc wszystkiego.
A wciąż nam się wydaje, że kiedyś
nadejdzie dzień, kiedy poznamy całą prawdę.
Tylko nudni ludzie się nudzą.