Człowiek żyje, dopóki wszystko go ciekawi.

 Zło nie umiera nigdy. Zmienia tylko oblicze.

 Niektóre rzeczy zdarzają się nie po to, by nas zniszczyć, ale aby nas pokazać, gdzie jesteśmy najsilniejsi. Gdybyśmy nigdy się nie zgubili, jak moglibyśmy odnaleźć, kto naprawdę jesteśmy?

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.

 Historia nie zawsze kończy się po naszej myśli.

 Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

 Dlaczego tak bardzo boimy się w otwarty sposób mówić o uczuciach? Nie zdradzamy, co nas boli. Nawet przed tymi, których kochamy. A przecież chyba zależy nam na sobie? Zapominamy, że słowa nie służą tylko temu, by ranić. Są po to, by nas jeszcze bardziej do siebie zbliżać. By pomóc rozwiązać konflikty i nieporozumienia. Często zasypiamy przytuleni do niedopowiedzeń. Nie dbamy o to, by rozplątać negatywne emocje. Brak czasu, brak ochoty, brak zrozumienia. Czy to ma sens? Żadnego. 

 Szczęście to chwila, która przychodzi i przemija.

 Zobaczyć osobę, którą się kocha,
choćby na krótko, jest już szczęściem.

 Skarbie, wyniosłaś marudzenie do poziomu sztuki, nie potrzebujesz już nawet słów.

 Lepiej, żebyś bardzo
cierpiała teraz niż trochę przez całe życie.