
Często próbuję pozbierać porozrzucane fragmenty piękna, które wtedy widziałem. Przedzieram ...
Często próbuję pozbierać
porozrzucane fragmenty piękna,
które wtedy widziałem. Przedzieram
się przez mój zbiór ludzkich historii.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść do przodu.
Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.
Przecież nawet krótkie chwilę szczęścia są lepsze niż nic.
Im więcej odpoczywasz, tym dłużej żyjesz.
Najgłębszy ból, jakiego człowiek może doświadczyć, to śmierć dziecka.
Jest jeszcze wiele historii do opowiedzenia, ran do wyleczenia
oraz toastów, które należy wznieść.
Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.
Widziałaś kiedyś, jak kamień leży w strumyku a woda go omija, zupełnie jakby go nie było?
Uczciwość często przysparza wiele bólu i zmartwień.
Kiedy człowiek pierwszy raz się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie. Ta dziewczyna, o której opowiadasz, była twoją pierwszą miłością. I cokolwiek byś zrobił, zostanie z tobą. Na zawsze.