Często próbuję pozbierać porozrzucane fragmenty piękna, które wtedy widziałem. Przedzieram ...
Często próbuję pozbierać
porozrzucane fragmenty piękna,
które wtedy widziałem. Przedzieram
się przez mój zbiór ludzkich historii.
Czasami lepiej jest poczekać „jeszcze nie” w życiu są najlepszymi lekcjami ze wszystkich do nauczenia.
Przełknęła łzy, a ból zamknęła w głębokiej szufladzie gdzieś na dnie serca.
Historia żyje pamięcią. Umiera, gdy przestaje z nią rozmawiać.
Nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko takie, które zrozumieć jest nieco trudniej. Zrozumienie jest kluczem do wszystkiego.
Czy to nie marzenia dają nam siłę, nadzieję i pragnienie?
Dlaczego mężczyźni, którzy tak pragną czyjegoś ciała, nie są w stanie patrzeć w serce?
Są takie miejsca, do których nie należy zapuszczać się myślami,
ale one i tak tam podążają.
Jedna kropla to jeszcze nie ocean, ale bez tej kropli nie byłoby morza.
Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować.
Trzeba się bardzo starć, by na tym świecie być ateistą i naprawdę mieć klapki na oczach.