
To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w ...
To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.
Tęsknota to także forma życia.
Ludzkie istnienie jest ulotne jak pasma mgły.
To,że wyrastamy z różnych drzew,nie oznacza,że nie jesteśmy stworzeni równi.
Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
Jak ktoś może mieć taką moc,
by sprawić, że drugi człowiek rozpada się na tysiąc kawałków albo doświadcza uczucia pełni?
Coś wam powiem: każdy samotnik,
choćby się zaklinał, że tak nie jest, pozostanie samotny nie dlatego, że lubi, ale dlatego, że próbował stać się częścią świata, ale nie mógł, bo doznawał ciągłych rozczarowań ze strony ludzi.
Geniusz i szaleństwo
często leżą bardzo blisko siebie.
Gdy sen mnie ogarnie, Panie,
Niechaj chroni mnie Twe ramię.
Jeśli we śnie umrzeć muszę,
Błagam, Panie, weź mą duszę.
Jeszcze nie jest za późno, jeśli się kocha, nigdy nie jest za późno.
Ludzie, którzy tracą sens życia, mają często uczucie, że są jak odpadki zaśmiecające środowisko. Wydaje
im się, iż zajmują zbyt dużo miejsca.
I dlatego chcą być jak najmniejsi.