Lękam się śmierci, ale bardziej boję się zmarnować życie. Lękam ...
Lękam się śmierci, ale bardziej boję
się zmarnować życie. Lękam się miłości,
bo wiążą się z nią sprawy, które mi się wymykają; jej blask jest ogromny,
ale jej cień mnie przeraża.
Świat może być piękny, ale tylko
dla ludzi, którzy mieli tyle szczęścia, by znaleźć się po właściwej stronie.
Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.
Nie ma nic bardziej nudnego niż doskonałość, Moore.
Ten kto kontroluje przeszłość, określa przyszłość.
Ale na uczucia nie ma rady, one są i wymykają się wszelkiej cenzurze.
Podatność na zranienie jest tak
związana z życiem ludzkim jak oddychanie.
Czyje usta milczą, ten gada koniuszkami palców. Wszystkimi porami wyziewa zdrada.
Mężczyzna, jak wiadomo,
składa się głównie z żołądka.
Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.
W ciele pełnym słodkości zła myśl nie zagości!