A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.

 Co rano budzimy się,
wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim
momencie życie przywali nam prosto w twarz.

 W ogóle niech mi będzie wolno
poradzić pani, Małgorzato, niech się
pani nigdy niczego nie boi. To rozsądne.

 Najsłodsza mama - jedyna osoba na świecie, która kocha tak, jak nikt nigdy nie pokocha.

 Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

 Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.

 Lecz tę, którąś w życiu
znienawidził w śmierci ukochasz.

 Dobrze by było, gdyby
poczucie winy przypominało nam, aby
następnym razem bardziej się postarać.