Łatwo komuś nagadać w gniewie, trudniej to potem naprawić.

 To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.

 Tylko mój ból jest bardziej niemy niż mój gniew.

 By uniknąć bólu, najlepiej nie kochać.

 Życie to parkiet taneczny, a każdy kto odchodzi zostawia na nim ślad.

 Jesteśmy wyłącznie źródłami ciepła w podczerwieni.

 Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.

 Śmierć myśli że to ona kończy wszystkie historie, nie rozumie że kończą się nią lecz nie z nią

 Za dużo wywołała emocji i uczuć niemożliwych do wyciszenia, do stłumienia.

 Jego wargi, język i dłonie są tak doskonałe, że nigdy nie będę w stanie się na niego gniewać.

 Lepszy nowy wzór, niż łatanie dziur.