Niezadowoleni ludzie raczej nie uśmiechają się...

 Nie boję się mojej przyszłej samotności. Nie może być gorszej samotności, niż ta którą przeżywam obecnie.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Zaraza nie jest na miarę człowieka.

 Nasze życie zawsze wyraża bogactwo naszych myśli i uczuć. To, czym jesteśmy w środku, zawsze jest wiernie odzwierciedlone w naszym świecie zewnętrzny, naszemu światu dającym takie same wartości, jakie my sami do niego wniesiemy.

 Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?

 Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.

 Jeśli pomagasz komuś, komu chcesz pomóc, to nie jest to nic wielkiego.

 Poczuła, że jej przyszłość rozwiewa się jak
ziarnka piasku na wietrze, przyszłość, która
już wydawała się sennym marzeniem.

 Można patrzeć i nie widzieć, czasami warto zapytać, co widzieli inni.

 Nie warto się zabijać dla przedmiotów, które kiedyś będą śmieszyć nasze dzieci.