Najgorszy jest brak pewności. Człowiek pada ofiarą własnej wyobraźni.

 Życie idzie zawsze do przodu, czy
tego chcesz, czy nie, muzyka gra, a ty możesz
najwyżej przyciszyć ją lub podgłośnić. I musisz
do niej tańczyć najlepiej, jak potrafisz.

 - I pocałowałem ją i przynajmniej na chwilę ten pocałunek mnie odmienił i przynajmniej na chwilę Ona i ja byliśmy zakochani.
- A potem to spierdoliłeś?
- No.

 Ideał trwa tylko przez moment, więcej nie można od niego wymagać.

 Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.

 Możesz ufać naturze, ale nie człowiekowi.

 Tylko zmysły mogą uleczyć duszę, tak
samo jak tylko dusza może uleczyć zmysły.

 Odwieczne pragnienie by zjeść całe niebo i wypić gwiazdy...

 Żal to okropne uczucie. Zżera od środka, aż w końcu doprowadza człowieka do ruiny.

 Jakże łatwo można dać się zwieść, wierząc, że człowiek jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

 Świadomość strachu może stanowić obronę, o ile cię nie poraża.