Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki ...

 Wiedza zawsze boli.

 Na początku stworzono
wszechświat. Zezłościło to mnóstwo
ludzi i zostało powszechnie uznane za błąd.

 Nie da się pojąć, jak mocno może człowiek kogoś kochać, dopóki sam nie doświadczy tej miłości. Na ludzki rozum to po prostu nie mieści.

 Przeciwności, z którymi musimy się zmierzyć, często sprawiają, że stajemy się silniejsi. A to, co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.

 Dla pewnego rodzaju ludzi miłość
zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.

 Podobno nastolatki potrafią przespać cały dzień.

 Wydrążanie zera nicość w sobie zawiera.

 Można założyć maskę, pod którą inni nic nie zobaczą.

 Uciekam, więc jestem. A raczej: uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

 Trzeba żyć długo, żeby zrozumieć, iż życie jest tylko walką, tylko służbą, i iż człowiek nie powinien bać się trudu, bólu, niepowodzeń, ale się oddać, oddać bez reszty i bez żądań. Cnota nie zawsze daje szczęście, ale zawsze daje spokój duszy.