Póki życia, póty nadziei.

 Czasami masz ochotę ich ranić.
Tych, którzy kochają cię za mocno.

 Zawsze można uciec z więzienia. Ale z wolności?

 Im mniej ludzie o tobie wiedzą, tym
mniejsze ryzyko, że cię zranią. To jeden
ze sposobów na uniknięcie strat i zniszczeń.

 Najpierw są tuż obok, niezdecydowanie, onieśmieleni wytęsknioną bliskością, a
potem wpadają w siebie i się w sobie gubią.

 Wiecie jak to jest, kiedy ma się 18 lat. Wydaje ci się, że wiesz wszystko, a w rzeczywistości gówno wiesz. Bycie 20-latkiem jest jak gra komputerowa, w której pominąłeś tutorial. Biegasz tylko bez sensu, nie wiesz co robić, nie masz żadnej porządnej broni, ani dobrego pancerza.

 Obawa jest trwałą wiarą w negatywny skutek.

 Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić się z tym światem.

 Nic mi to nie przeszkadza, że na
ciebie czekam, skoro wiem, że przyjdziesz.

 Nie można rozłączyć tego, co jest jednością.

 Jeśli dzisiaj kochasz mnie bardziej niż kochałeś wczoraj to nie mogę doczekać się jutra.