Logika zabija życie.

 Widzę i pochwalam to, co lepsze, ale idę za tym, co gorsze.

 To nie było ani niebo, ani piekło, tylko jakiś popaprany czyściec.

 Wszyscy jesteśmy pielgrzymami, którzy podróżują wzdłuż ścieżki zwanej życiem. Przechodzimy przez słońce, deszcz, wiatr, śnieg, dzień i noc, zawsze maszerując w kierunku niewiadomej destynacji.

 Jestem tam na dole i czekam; jestem tu na górze i obserwuję.

 Chciałem być piłkarzem, ale w naszym kraju nie docenia się marzeń. Człowieka nie ocenia się po tym, co robi, ale po tym, co ma. Trudno to zrozumieć. Najlepszy futbolista mógłby zarabiać kilka tysięcy miesięcznie, ale to nie wystarcza, żeby przetrwać. Dlatego zamiast gonić za piłką, musiałem gonić za chlebem.

 Zdążyć wszędzie może ten, kto nigdzie się nie spieszy.

 Walczyć o życie na tyle długie,
by przeżyć je u jego boku. Walczyć o
jedyną rzecz tak dobrą, tak szlachetną,
tak potężną, że w jej imię warto
zaryzykować wszystko. Miłość.

 Rzeczywistość puka do drzwi,
wchodzi, rozsiada się i zabija złudzenia.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani od samego początku, i umrzemy, znając
tylko niewielki fragment rzeczywistości,
który w dodatku pojmujemy na opak.

 (...) wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.