Jego umysł stał się pusty, jego marzenia zostały zmiecione przez ścianę czerni.
Nie wszystkie baśnie kończą się szczęśliwie.
Te wszystkie słowa- zło, złośliwość-
nie miały dla natury żadnego znaczenia.
Zło było wynalazkiem człowieka.
Bóg dzieli nierówno. Jednym daje wszystko, drugim figę z makiem...
Ona potrzebowała go tak samo, jak on potrzebował jej. Taka jest prawda o pokrewnych duszach- w końcu muszą się rozpoznać.
Człowiek, który kocha, czuje się lepszy. Do czasu, aż odkryje, że jego miłość nie jest odwzajemniona.
A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.
Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.
Wysiłek umysłowy był nieokreślony.
Czas w połączeniu z wyobraźnią to nie zawsze dobry zestaw.
