Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko ...

 Powiedziała: możemy niechcący się połamać, ale to, czy te złamania będą otwarte, zależy od nas.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Jestem pewna, że to nie ja piszę swoje życie. Chciałabym umieć je czytać tak, jak jest napisane.

 Ludzie wierzą, że będą szczęśliwi, jeśliprzeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak nie działa. Gdziekolwiek się udasz, zabierasz tam siebie.

 W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą i niepotrzebnie wszystko analizują.

 Ale na uczucia nie ma rady, one są i wymykają się wszelkiej cenzurze.

 To, czego tak bardzo się boicie, tkwi w was samych.

 Łudzi się jeszcze, że ludzie są sobie wierni, a miłosne przysięgi wieczne.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.