Ludzie często domagają się
prawdy, ale rzadko lubią jej smak.
Jego obsesyjne pragnienie. Jego nieskończona wściekłość.
Kochać to znaczy być wrażliwym.
Wszystko, co wydarzy się jutro przeżyliśmy już dziś.
Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.
Znacznie łatwiej jest czegoś nie zrobić, niż o tym nie myśleć.
W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się w osiedlowych barach.
To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.
Każda dusza, na ile to możliwe, powinna być szczęśliwa w samotności, zanim pochłonie ją miłość, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy druga strona odejdzie. To był największy paradoks - dusze potrzebowały siebie nawzajem, ale jednocześnie ważne było, by siebie nie potrzebowały.
- Pamiętasz ... - zaczynam.
- Ja wszystko pamiętam - przerywa mi. - I właśnie dlatego tak mi z tym ciężko.
