Bo czymże tak naprawdę jesteśmy, jeśli nie sumą tego, co ...
Bo czymże tak naprawdę jesteśmy,
jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?
Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.
Wszyscy jesteśmy tylko workami kości.
Człowiek czasem ma już dość
uciekania. Świat staje się bardzo mały,
kiedy nie masz się gdzie podziać.
Nie spotyka się aż tyle szczęścia w życiu, aby sobie można było pozwolić na marnowanie go.
To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.
Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.
"Nie udajesz że jesteś spokojny. Jesteś spokojny. Wszystko jest w porządku. Cokolwiek robisz, jest to dla ciebie naturalne. Nawet jeśli jest największą bzdurą na świecie. Nikt nie kwestionuje naturalnych rzeczy."
Zawsze, kiedy spotykam kogoś, kto
wynosi się nad innych wiem, że mam do
czynienia z człowiekiem z kompleksem niższości.
Jeśli nie chcesz mojej
zguby, krokodyla kup mi luby!
[...] bo w ciszy człowiek słyszy własne myśli jeszcze głośniej.