Nauczyłem się nie ufać własnemu sercu. Ale gdy ci się przyglądam i widzę, jak Ty na mnie patrzysz, wiem, że mam rację, że cię kocham. Znów zacząłem sobie ufać.
Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.
Kochamy się, bo ona tak samo mi się nie podoba jak ja jej, i nie ma nierówności.
Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
Czasem dla ludzkiego spokoju dobre wychowanie więcej znaczy niż dobre serce.
Ateista nie ma już złudzeń - oddał wszystkie w zamian za odwagę.
Te wszystkie słowa- zło, złośliwość-
nie miały dla natury żadnego znaczenia.
Zło było wynalazkiem człowieka.
A co ty zrobiłaś? Byłaś moją przyjaciółką. To twoja jedyna zbrodnia.
Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...
Ci,którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.
