Nic tak nie ożywia wiary ja dobry antagonista. Im bardziej niedorzeczny, tym lepiej.
Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.
Spotkamy się tam, gdzie nie ma mroku.
Siła wypełniona jest słabością. Jej imię - obojętność.
Piękno jest jak komfort i alkohol, człowiek się przyzwyczaja i nie zwraca już na to uwagi.
Lecz ja obietnic mam dotrzymać i wiele mil przejść, zanim zasnę.
Przeprowadzili bardzo dokładne badania,
z których wynika jednoznacznie, że ludzkość stała się całkowicie bezużyteczna.
Rodzice nie są idealni, wiadomo. Wszyscy jednak staramy się spisać jak najlepiej.
Życie jest do bani, a potem się umiera.
Historię piszę zwyciężcy.
