Szepnij mi w sercu, powiedz, że jesteś.

 Świat scala zarówno miłość bliźniego, jak i wszystko złe, co bliźni robią sobie nawzajem.

 My, ludzie, jesteśmy dziwnymi istotami. Domagamy się prawa by móc myśleć po swojemu.

 Tyle mam ci do powiedzenia. Gdybym się nie wstydził i gdyby był na to czas.

 Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy.

 Jak łatwo przegapić to, co ważne w życiu.

 - Znowu się pan kłóci?
- Z panią zawsze. Nie znam osoby, która by się ładniej oburzała.

 Jest miłosierdzie w zapomnieniu, ale także w pozwoleniu by o nas zapomniano.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 Ta absolutna redukcja potrzeb i oczekiwań dawała jej swoiste poczucie wolności.