Odpowiedzieć samemu sobie, "kim tak naprawdę jesteśmy", to rzecz arcytrudna, ja wiem, ale jeśli umrzesz, nie odnajdując odpowiedzi, to trochę tak, jakbyś nie żył, a zamiast ciebie przez te kilkadziesiąt istniała jakaś galaretowata istota dopasowująca się tylko i wyłącznie do foremki, w którą została włożona.
Rozmazana plama - sam dość często odnoszę wrażenie, że nią jestem.
Samobójstwo było luksusem śmiertelnych, którego odmówiono aniołom.
"Żyj po swojemu a nie tak jak chcą żebyś żyła inni ludzie. To twoje życie i przeżyj je po swojemu "
Istnieją rzeczy, których można się nauczyć nawet od zmarłych.
Wiem, że jestem człowiekiem trudnym, ale jeżeli można w ogóle mówić o pozytywnych stronach mojego charakteru - jest to chyba wierność, której umiem dokazać ludziom, jeśli ich kocham i lubię.
(...) bardzo łatwo jest stracić wszystko, co uważało się za dane na zawsze.
Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.
Co niezastąpionego mam w sobie? To, moje myśli. Moje troski. Moje przywiązania. Moje miłości.
W różnych okresach życia czyta się ten sam tekst - różnie.
W gruncie rzeczy nic nie przeżyła, ale przemarzyła...
