Miłość to tylko słabość charakteru, niebezpieczne zakłócenia w naszym rozumowaniu.

 Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 Otchłań melancholii nie ma dna, a ja pogrążam się coraz bardziej, spadam w przepaść i lata świetlne dzielą mnie od starych, dobrych czasów.

 W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.

 Życie jest, żeby je przeżyć pięknie, robić to, co kochasz.

 To nie nasze życie jest krótkie,
to my czynimy je krótkimi zajmując się sprawami niepotrzebnymi.

 Od kiedy cię spotkałem, wydaje mi się, że mam w sobie więcej nadziei.

 Lepiej cierpieć niż nie czuć, że się żyje.

 Przyjaciół łatwiej oszukać, nigdy się tego nie spodziewają.

 Musisz walczyć o to, co kochasz! Tak w przyjaźni, jak w miłości trzeba mieć odwagę.

 Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.