Człowiek to mały punkcik we wszechświecie. Jednak dla innej osoby ...

 Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.

 Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.

 Moja przeszłość jest tylko moja i muszę pogrzebać ją tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości.

 Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.

 Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.

 Każda wojna niesie ze sobą ofiary.

 Kto o niczym nie wątpi, ten nic nie wie.

 Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię.

 Czytanie to dla mnie rozrywka, oderwanie myśli, pocieszenie, małe samobójstwo. Kiedy nie mogę już znieść świata, zwijam się w kłębek z książką, tym małym statkiem kosmicznym, którym odlatuję daleko od wszystkiego.

 Każdy dzień był gorszy od poprzedniego...