Żarówka znów zamrugała a brakowało jej mojego śpiewu..

 Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 Mieć uczucie, że się jest spętanym,
a równocześnie inne uczucie,
że po uwolnieniu z pęt byłoby
jeszcze gorzej.

 Kelner kiwnął głową i odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 [...] nie rozumiesz, czym jest przyjaźń lub wrogość. Lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni.

 Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono

 Ci, którzy cierpią w milczeniu, nie znajdą miłosierdzia.

 Moje serce wali tak głośno, że jestem pewna , iż mogę je usłyszeć.

 Moja przeszłość jest tylko moja i muszę pogrzebać ją tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości.

 Las ten co gorsza był zielony.

 Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.