
Każda podróż zaczyna się od jednego kroku...
Każda podróż zaczyna się od jednego kroku...
Czym właściwie jest życie, w którym smutki i radośc tak dziwnie splatają się w jeden wspólny los.
I nie chcą żyć jedno bez drugiego. I chcą żyć jedno dla drugiego.
Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia
i padam ofiarą własnych płomieni,
a gdy jestem pogrążony w płomieniach,
parzę innych.
Mężczyzna pozostaje zazwyczaj bardzo długo pod wrażeniem, jakie zrobił na kobiecie.
I to już wszystko, i jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc.
Wielkie to brzemię sam dla siebie człowiek.
Nie chcę i nie potrzebuję też żadnej innej podzięki, jak tylko, byś mnie kochał.
Tam dom twój, gdzie serce twoje.
Wielu ludzi całe swoje życie spędza w miejscu, w którym nie chce być, ze strachu, że alternatywa może okazać się jeszcze gorsza. Czy to nie smutne?
Z dwojga złego wybiera ten, któremu brakuje odwagi, by zmierzyć się z oboma.