To wszystko zaczyna się właśnie w nocy. Jestem jedynym człowiekiem, ...

 Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!

 Zabawne, jakie łatwe się wszystko staje, kiedy nic nie ma znaczenia.

 Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 Los każdego człowieka przytłacza go swym ciężarem niczym kamień młyński.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 Kłamać, czyż nie znaczy wyrzekać się własnej godności.

 Umierający starzec jest jak płonąca biblioteka.

 Przede wszystkim trzeba unikać kłamstwa, wszelkiego kłamstwa, zwłaszcza okłamywania siebie.

 Słowa ograniczają,
czasami milczenie bywa wymowniejsze
i zawiera w sobie więcej treści.

 I musiałem przeżyć to, co przeżyłem, bo na końcu tej męczarni czekałaś na mnie ty.