Pożądać miłości (...) to chcieć aby Cię przykuto łańcuchami do ...

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Od głowy ryba cuchnie.

 Organizm ludzki jest pełen niespodzianek.

 Potknęłam się o rzeczywistość.

 W końcu zostanę sam i boję się tego dnia, ten strach jest dla mnie nie do zniesienia.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 Nieszczęśliwy jest samotny wszędzie.

 Lecz dlaczego człowiek się w ogóle przyznaje? Dlaczego obnaża się słowami? Ponieważ trudno dłużej wytrzymać w ryzach wstydu, nie sposób dalej znosić pancerz zasad, gorset obyczajów, łańcuch obaw i względów.

 Nawet najbliższy przyjaciel nie nazwałby go przystojnym, ale miał sympatyczną twarz, a szczere spojrzenie jego brązowych oczu przywodziło na myśl wiernego psa.

 Sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu.