Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie ...

 Tylko ludzie, którzy cierpią, są coś warci.

 Mózg jest mięśniem mogącym ruszyć świat.

 Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.

 Jeśli cel przyświeca, sposób musi się znaleźć.

 Niech zmysły przejmą
władzę nad duszą.

 Jestem gorszy niż mówisz, ale lepszy niż myślisz.

 Jakże rzadkim zjawiskiem wśród ludzi jest człowiek. Człowiek, który miałby duszę.

 Ludzie niczego nie boją się tak, jak własnej pamięci. A ze wszystkich ludzi na świecie ja się jej najbardziej boję.

 ...Najgorszą samotnością
nie jest ta, która otacza człowieka,
ale ta pustka w nim samym.

 Musicie przyznać jedno z dwojga, albo że w piersiach macie nadzwyczaj złe serca, albo że macie nadzwyczaj źle w głowie.