I tu mi powiedział coś tak mądrego, co stało się dla mnie nauką i dewizą mojego postępowania do końca życia. Powiedział zdziwionym tonem: „To ty na mnie liczysz? Och, jaki ty jesteś głupi. Naucz się w życiu liczyć tylko sam na siebie.”. Tu miał rację. Przestałem liczyć na ludzi, więc tym większą radość sprawia mi każdy przypadek ludzkiej życzliwości i bezinteresownej pomocy.
To miasto umarło.
Mury nie zawsze są namacalne.
Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.
Wyobraźnia ma słabą pamięć i wszystko się w niej zaciera i odpływa. Oczy zapamiętują na dłużej, znacznie dłużej.
Kochaj swoich wrogów, ich strach jest twoją siłą.
Nie mamy większych praw wobec ludzi, których kochamy, niż wobec innych.
Ludzie, którzy nie mogą żyć zgodnie ze swoją naturą, popadają w szaleństwo.
Przyszłość jest rodzaju żeńskiego i (dlatego) nieobliczalna.
Mnóstwo rzeczy nie ma większego znaczenia, nie przeszkadza to jednak ludziom długo się nad nimi zastanawiać.
I lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.
