Wszyscy jesteśmy sierotami. Sierotami burzy.

 Wierzę, że wszystko ostatecznie musi mieć sens jakiś w ogólnej kompozycji życia.

 Miłość to zgoda na świat takim, jaki on jest.

 Kto nie dotknął ziemi ni razu, Ten nigdy nie może być w niebie.

 Szczerze mówiąc moja droga, nic mnie to nie obchodzi.

 W końcu w życiu jest tak, że nie zawsze właściwe jest to, co właściwe, tylko to, co jest właściwe według tego, kto decyduje.

 Tak, nie wszyscy dorośli są dorosłymi naprawdę. Najczęściej są to po prostu dzieci, przeniesione w czasie o pewien odcinek.

 Utraconego czasu nic nie wróci.

 Największe szczęście w życiu to pewność, że jesteśmy kochani ze względu na nas samych, albo raczej pomimo nas samych.

 Nie bądź kotem, nie prześpij życia.

 Życie nie jest pieśnią, kochanie. Może sama się kiedyś przekonasz ku własnemu smutkowi.