[...] szczęście jest egoistyczne i obywa się bez obcych.

 Pamięci nie obowiązuje wzajemność.

 Gdy spadają gwiazdy - pomyśl życzenie; gdy spadają książki - odstaw je na miejsce.

 Wynajdowanie sobie zajęć pomaga zamaskować to, jak się czujesz.
Udawać przed samą sobą,
że wszystko w porządku.
Tylko jak kładziesz się do łóżka,
to przestaję się sprawdzać.
Albo rano, kiedy się budzisz.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Miłość wydawała mi się straszna, skoro osłabia tak, że bez niej nie można przetrwać.

 Poznając bez końca, bez końca doznajemy błogosławieństwa; wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.

 Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ja przy życiu.

 Już się nie boję ciemności i umarłych. To żywi są straszni, dosłownie budzą strach.

 Jestem głodniejszy niż dzieciak trzeciego dnia na turnusie odchudzającym.

 Chłodny i rozkoszny, migocący cień gałęzi. Czasami myślę,
że właśnie po to żyję, dla takich pięknych, wspaniałych chwil.