[...] szczęście jest egoistyczne i obywa się bez obcych.

 Dorastać znaczyło umierać, ale jeszcze nie umrzeć.

 Trzeba prowadzić życie według autorów, których się czyta.

 Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.

 Księżyc i gwiazdy. Właśnie to ci ofiaruję, Meg.

 Myśl o przeszłości tylko wtedy, kiedy może ci ona sprawić przyjemność.

 Zawsze patrz na jasną stronę życia.

 Człowiek jest podły, do wszystkiego przywyka.

 Wiedza bowiem przynosi ból.

 (...) złość taka właśnie jest. Zaciska ci pięści i pozwala krzyczeć do woli.

 Sama broń nie wystarcza, by utrzymać w świecie pokój. Najważniejsi są ludzie.