Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest ...
Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!
Trzeba uprawiać nasz ogródek.
Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...
Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.
[...] nie zawsze trzeba wygrywać, żeby zostać zwycięzcą.
Czasem wystarczy, że inni przegrają.
Uczciwie możesz liczyć na moją nieuczciwość, bo tylko nieuczciwi są na tyle nieprzewidywalni, że zawsze mogą zrobić coś głupiego.
Czasami najtrudniej jest uwierzyć w prawdę.
Nie wydawaj sądów o sprawach, o których nie masz pojęcia.
Z czym w kolebkę, z tym w mogiłę.
Każda nowa więź, jaką sobie tworzymy, jest nowym cierpieniem, jeszcze jednym gwoździem, który wbijamy sobie w serce.
Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.