Gdybym mógł, gdybym tak mógł wydrzeć sobie serce i odrzucić ...

  -Co to jest prawdziwe Ja? - zapytała Weronika.
-To kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono...

 Uniesienie ogarnęło serca i zbratały się w tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki. Za czym radość niepojęta jako czysty płomień rozpaliła się na twarzach.

 Przyjaźń ma cienie i blaski.

 Celem życiowym dzieci jest przysparzanie nam zmartwień.

 Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań.

 Kocham Cię teraz to za mało...

 Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.

 Cierpienie - powiedziała. - Zło czynione przez ciebie i zło wobec ciebie.

 Jak to możliwe, że można tęsknić za kimś, kogo nawet się nie zna?

 Niektórych książek wystarczy skosztować,
inne się połyka,
a tylko nieliczne trzeba przeżuć
i strawić do końca.