Po mroku nastaje światło.

 -Gwiazdy - wymamrotała Łowczyni. - Nie widzę gwiazd.

 Jesteś czynnikiem chaosu w entropii.

 Zdaje mi się, że w całym naszym życiu chodzi tylko o jedno z dwojga: żeby coś MIEĆ albo kimś BYĆ.

 Musimy używać czasu jako narzędzia, nie jako leżanki.

 [...] lepiej powiedzieć za mało niż za dużo.

 Wiem ile można cierpieć z powodu rzeczy, których inni by nie zrozumieli.

 Nigdy nie czułem się tak... lekko - powiedział miękko, uśmiechnął się, zamknął oczy i umarł.

 Miłość nie jest brakiem logiki. Jest logiką sprawdzoną i udowodnioną. Podgrzaną i wygiętą tak, by wpasowała się w kontury serca.

 Wcześniej czy później życie niszczy wszystkie nasze możliwości.

 Najtrudniejszą rzeczą w życiu jest kochać je wraz z jego cierpieniem.