
Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.
Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.
Ile niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych.
Drogocenne szable daje się bohaterom, a noże cnotliwym niewiastom.
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.
Natura to suka. Nie da się z nią długo walczyć.
Uprzejmość to oszustwo w ładnym opakowaniu.
Daj rozmówcy jak najwięcej mówić o nim i jego sprawach.
Myślisz, że różnisz się ode mnie, czy od przyjaciół, czy od drzewa ? Jeśli dobrze się wsłuchasz, usłyszysz jak wszystkie istoty wspólnie oddychają, poczujesz jak wszystko rośnie jak wszyscy wspólnie żyjemy. Choć większość ludzi zachowuje się jakby tak nie było. Wszyscy mamy te same korzenie i jesteśmy gałęziami tego samego drzewa.
Żyję według zasady: ''Daj z siebie wszystko albo wracaj do domu''. I tak ze wszystkim. Albo daję z siebie tyle ile mogę, albo nawet nie zaczynam. Zarówno w związkach jak i w sporcie, stosuje to dosłownie do wszystkiego. Tak już żyję, Taki jestem.
Czyż życie - życie uczuciowe zwłaszcza - nie bywa otchłanią sprzeczności.
Każdy z nas ma swoją własną rzeczywistość albo nawet kilka i czasem trudno orzec, której należy się trzymać.